Stef - er endurtekin í ljóð, prósa og tónlist. Dæmi frá því í birtum

Stef - rauður þráður í söngleik eða bókmenntaverk. Þau eru helstu þema, sem ákvarðar lögun vörunnar. Slík endurtekningar í fyrsta sinn fram í fornu menningu, en hefur fengið veruleg þróun í verkum miðalda höfunda. Í ljóðum stef eru mjög algeng, gefa þeir ljóð melody, sonority og búa til eins konar merkingartækni hreim.

Komast í tónlist

Flest af tónverkum, án tillits til stefnu þar sem þeir hafa staðfestu, eru repetitious. Stef - þetta choruses í lög. Í tónlistar hugtök, þetta orð er átt við fyrirbæri eiginleika, sérstaklega fyrir svona formi sem Rondo. Merking orðsins "forðast" á frönsku - ". Til að endurtaka" sögnin Leið til tjáningar, sem er fundur í dag í tónlist, ljóð og jafnvel prósa er franska uppruna, þar sem það er óaðskiljanlegur hluti af Ballad. Þessi tegund er loksins myndast í síðmiðöldum það var í Frakklandi.

Ballad

Þetta orð er til staðar í bókmennta og tónlistarfræðum. Fyrsti Ballad birtist í byrjun miðalda menningu, en þá skýra uppbyggingu, þeir hafa ekki enn haft. Síðar, þegar hugtakið hefur komið að meina tónlist eða ljóðræn tegund, stofnað það formlega lögun. Helstu þeirra - að viðstöddum endurtekningar.

Forðast - er (í gögnum og tónlist) leiðir til tjáningar, einkennandi sérstaklega fyrir ballads. Fyrstu dæmi um ljóðræna verk í þessari tegund birtist í franska bókmenntum. Síðar Ballads uppbygging notuð af mismunandi höfunda á mismunandi tímum. Á rússnesku ljóðum XX öld, mörg dæmi. Einn af þeim - "The Ballad af reyk-fyllt bílinn" þar sem þú getur séð mikið af endurtekningum. Sem stef Alexander Kochetkov nota nokkrar setningar.

Í starfi síðari höfunda einnig að finna forðast. Þetta rit tíð fyrirbæri getur ekki bara verið merki um Ballad. Aukaleikur sem notuð eru í ljóðum hans, og höfundar og verk tilheyra ekki þessum fornu tegund.

Ljóð XX öld

Stef - er endurtekin setningar, sem hægt er að skipta strengi. En oftar þeir eru kynnt í lok erindi. Í Silver Age skáld virkar svipað Stílbrögð eru alveg algengar. Í ljóði Mariny Tsvetaevoy "Í gær hafi litið í augu" Retorísk spurning endar annað hvert vísu. Orðin "Minn kæri, það hef ég gert?" Er jafnan mál kvenna, og þá hugmynd að elska, sama hversu sterkt hún var, fyrr eða síðar að fara í burtu. Þannig er forðast er ekki aðeins gefur vöruna sátt og laglínu, en einnig hefur mikilvægu merkingu.

Í ljóðinu "Winter Night" forðast aðgerðir Kviðlingur "Candle á borðið, kerti brenna." Og þetta er endurtekið í starfi Borisa Pasternaka framkvæma táknræn aðgerð. Line tilheyra aðalpersónu bókarinnar "Doctor Zhivago". eðli Pasternak er einu sinni, á kaldri febrúar kvöld, sá ég lítinn glugga, mjúka blíður ljós. Síðar skrifaði hann ljóð, þar sem kerti er tákn rólegum hamingju og næði. Með þessum toga sem höfundur hefur flutt tilfinningar Hann upplifði þegar skyndilega í nýjum glugga til að sjá hvort ögn af hamingju unattainable fyrir hann.

stríð ljóð

Stef - þetta listrænum tækni, sem eru algengari í ljóðrænar verkum. Í ljóðum stríðstímum, þar sem meginþema laganna getur ekki bara þjóðrækinn hugsanir, heldur einnig þema aðskilnað og langa bið, einnig kynna þessar stylistic hætti. A sláandi dæmi - Legendary ljóðið "Bíddu eftir mér, og mun ég koma aftur." Komast í línum Konstantin Simonov talar aðeins tvö orð. Og þessi orð - "bíddu eftir mér." Í versunum sem hafa orðið nánast bæn fyrir þúsundir kvenna í stríðinu, lauk trú höfundar að aðeins með ást og devotional væntingar uppáhalds hermenn gæti snúið aftur heim á lífi.

prósa

Ekki aðeins í ljóðum mætir forðast. Dæmi úr bókmenntum benda til að þessi ljóðræna Tækið kann vel til samræmdan og í lausu máli. Hins vegar er það auðvitað um verk litlu magni. A tilvitnun úr ljóði eftir óþekkt höfundur virðist oftar en einu sinni í sköpun Turgenev "Hversu fögur, hvernig ferskt voru rósir." Þetta forðast lánar musicality og ljóðrænu vörunnar, sem hægt er að rekja vegna ljóðræn endurtekningu, til alveg einstakt tegund - ljóð í lausu máli.

En sögur hafa ekki Lyric efni, geta farið í viðkvæði. Slík dæmi má sjá í Sergei Dovlatov prósa. Þessi höfundur, sem er þekktur sem skipstjóri ofurstutta prósa oft, það er saga sem heitir "Einu sinni, bjó við í fjöllunum." Þessi orð eru endurtekin mörgum sinnum. Þeir gefa the ljúka lítið vöru. Og þetta sorglegt, en ekki án þess að snúa á sögunni, eins og svo margt annað í prósa Dovlatov, staðfestir ótrúlega ljóð stíl hans.